Ceramika EM to osobny rozdział technologii Efektywnych Mikroorganizmów.
Jak powstała?
Bardzo intrygującą informacją dla profesora Higa było odkrycie, że w 1967 roku naukowcy z NASA odnaleźli zdrową bakterię kwasu mlekowego, Strepoccocus mitis, w urządzeniu, które wróciło z dwuletniej wyprawy na Księżyc. Bakterie te przetrwały w ekstremalnych warunkach, w tym wysokich temperaturach i środowisku beztlenowym, a znaleziono je dokładnie wewnątrz obudowy soczewki kamery obserwacyjnej.
Profesor Higa zaintrygował się odpornością bakterii beztlenowych na wysokie temperatury. W swoich badaniach stwierdził, że ceramiczne naczynie, w którym eksperymentował z EM-ami, zachowywało właściwości EM nawet po skrupulatnym czyszczeniu przez 15 minut w temperaturze 135 stopni. Dowodem na to było to, że otręby wsypywane do tego naczynia przekształcały się w bokashi. To spostrzeżenie skierowało profesora ku opracowaniu metody wypalania fermentowanej gliny z EM-ami w procesie beztlenowym. W wyniku tego procesu mikroorganizmy zostawały uwięzione w glinie, gdzie mogły się rozmnażać i przyciągać do siebie podobne mikroorganizmy. To stałe “miejsce zamieszkania” mogło rozwiązać problem migracji mikroorganizmów zawartych w płynnych EM-ach po ich rozpyleniu. Po oprysku trudno jest kontrolować, gdzie trafiają mikroorganizmy, ale dzięki tej nowej metodzie mogą pozostać w jednym miejscu, co może zwiększyć ich skuteczność w dłuższej perspektywie czasowej.
Praktyczne aspekty wykorzystania ceramiki EM
Proszek ceramiczny można wykorzystać do poprawiania jakości gleby, jako startera kompostowego oraz w połączeniu z gliną do tworzenia kuli bokashi, które służą do oczyszczania zbiorników wodnych. W domu, w postaci rurek ceramicznych, podnosi jakość i miękkość wody i może być też stosowany jako filtr do wody. Służy do likwidowania nieprzyjemnych zapachów w budynkach inwentarskich oraz śmietnikach. Stanowi składnik kosmetyczny do produkcji masek, szamponów, mydeł i kremów.
Proszek ceramiczny, dodawany w proporcji 1:100 do farb i klejów budowlanych, wydłuża ich trwałość i nadaje im specjalne właściwości, które mogą pomóc w zapobieganiu oraz łagodzeniu objawów Syndromu Chorego Budynku (SBS – Sick Building Syndrome). Podobne efekty można uzyskać poprzez dodawanie proszku do betonu w proporcji 1:1000. Choć jest to na razie kosztowne rozwiązanie, pierwsze próby przyniosły zaskakująco dobre rezultaty.
Profesor Higa przywołuje przykład wizyty w ekomieście EM w Singapurze, gdzie mimo ekstremalnych temperatur, ściany betonowe pozostawały chłodne dzięki zastosowaniu proszku ceramicznego w betonie. Dyrektor firmy budowlanej, Steven Shun, który uczestniczył w tej wizycie, wyraził ogromne zdziwienie i przyznał, że nigdy wcześniej nie spotkał się z czymś takim.
Wszystko to wskazuje na to, że w przyszłości proszek ceramiczny EM znajdzie liczne zastosowania w budownictwie i przemyśle.
więcej informacji: https://www.emrojapan.com/construction/